Verkeersregels zijn onzin en de mannen maar vreemd
Door: Kirsten
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
25 Juni 2010 | Bolivia, Santa Cruz de la Sierra
Ik ben er! Na een ontzettend lange en vermoeiende vlucht ben ik eindelijk in Santa Cruz aangekomen.
Nadat onze ouders ons in Brussel hebben afgezet (gezamenlijk om 5 uur opgestaan, erg prettig!) zijn we eerst naar New York gevlogen. Hadden al wilde verhalen gehoord over de douane daar, maar het viel me alles mee. Ik moest wel alle vingerafdrukken van mijn handen af laten nemen en ik ben op de foto gezet, maar de mensen van Immigration zijn heus wel aardig. Er konden zelfs grapjes vanaf! Een tweede douaneambte was zelfs met me aan het flirten.. Hij zei dat ik zulke mooie ogen had en of hij de zijne met die van mij mocht ruilen.. Vreemde lui, want mijn ogen waren amper zichtbaar door mijn dikke wallen. Slapen in een vliegtuig is namelijk niet echt mijn sterkste kant en over de beenruimte is nu ook niet bepaald naar huis te schrijven, maar we zijn op voedselgebied wel weer erg verwend. Jezus wat krijg je veel eten aan boord van zo´n vliegtuig! Ons stereotiepe beeld van Amerikanen werd weer bevestigd :).
In Miami moesten we nog eventjes een boardingpass regelen voor het tweede deel van de vlucht naar Santa Cruz (we hadden maar een boardingpas tot tussenstop La Paz, omdat ze in Brussel onze passen max. 24 uur van tevoren konden afdrukken (ja, zolang waren we al onderweg). Het kwam er op neer dat we bij de tussenstop allebei een stoel moesten opschuiven en dan kwam het wel goed.
Gelukkig bleek dit niet nodig, want door een technisch mankement besloot de piloot in één keer door te vliegen naar Santa Cruz (incl. alle passagiers die er eigenlijk al in La Paz uit hadden gemoeten), omdat daar meer technici aanwezig waren om de hele ellende te repareren.
Waren dus een uur eerder dan verwacht op de plaats van bestemming!
Eenmaal in Santa Cruz een taxi genomen naar het hostel. Heb met mijn drie woorden Spaans zelfs nog een mooie prijs kunnen afspreken, dus dat viel alweer mee. Van het autoritje werden we spontaan wakker.. Alle verkeersregeltjes die ik me de afgelopen maanden zo eigen heb gemaakt die moet je hier gewoon vergeten. Er staat hier een enkel stoplicht; wat niet werkt of wat men gewoon negeert.. En dus geldt het recht van de dapperste, degene die het hardst toetert en degene die het best om andere auto´s heen kan manoeuvreren. Je leert wel anticiperen, absoluut ;)! Na een hoop gas geven, duwen en veel getoeter kwamen we op de plaats van bestemming: het Jodanga backpackers hostel. Soof is meteen op bed gaan liggen en met haar gezicht plat op de dekens (en wandelschoenen nog aan) in slaap gevallen. Bewonderenswaardig dat ze dat een paar uur heeft volgehouden... Ook gezien de herrie buiten (het hotel werd verbouwd) en het feit dat de kamer net een sauna leek. Na anderhalf uur heb ik haar haar bed uitgeschopt om de stad even in te gaan (en op zoek naar een café om voetbal te kijken!).
Het hostel is op zich nog een aardig eindje lopen van het centrum, Plaza 24 de Septiembre waar ´het´ allemaal gebeurt. Alleen ben ik er nog niet zo goed achter wat ´het´ is (naast in de zon zitten en eten&drinken). Ook de wandeltocht was weer een hele belevenis. Zebrapaden zijn puur versiering van het wegdek. Oversteken betekent heel lang wachten of gewoon tussen de auto´s door rennen en bidden dat je heelhuids aan de overkant komt. Heel erg avontuurlijk! Iedereen in Nederland is straks gewaarschuwd als ik weer ga autorijden...
Op het plein (plaza is plein in het Spaans.. JAAA ik kan al Spaans!) lekker in het zonnetje gezeten en foto´s van de enige bezienswaardigheid in Santa Cruz gemaakt... En toen op naar de Irish Pub, want op een grote poster stond dat Nederland-Kameroen hier zou worden uitgezonden!
Groot was de teleurstelling toen we in plaats van ´onze´ mannen een aantal spleetogen op tv zagen verschijnen... Na wat navraag van andere Nederlanders bleek dat NL-Kameroen niet ´belangrijk´ genoeg was, dus dat die wedstrijd na deze zou worden uitgezonden... We zijn dus maar lekker in de pub blijven zitten en hebben onze eerste goedkope Boliviaanse biertjes besteld (maar 1 euro!).
Toen de wedstrijd begon zijn we bij Puck uit NL en ´Foxy´ uit Ierland gaan zitten. De wedstrijd was wat minder spannend, omdat we de uitslag inmiddels al wisten, maar we hebben erg gezellig samen biertjes gedronken en gekletst. We hebben ook nog wat tips gekregen van doorgewinterde reizigers, want Puck is geloof ik al 5,5 maand onderweg en Foxy nog veel langer. Zo weten we dat je niet zomaar in elke taxi moet stappen (en dat je het best om een taxi kan bellen) en dat we nooit in het donker over straat mogen lopen.
Op een gegeven moment kwam één van de obers naar me toe en hij brabbelde iets in het Spaans. Kon er geen touw aan vastknopen, dus de hulp van Puck in geroepen die vloeiend Spaans spreekt. Een oudere man (ong. 65) aan het tafeltje naast ons bleek me wel te zien zitten en hij wilde iets te drinken voor me kopen.. Ja hoor.. In Nederland kan ik me optutten wat ik wil en niemand kijkt naar me om, en hier loop ik stinkend en met dikke wallen rond en ik kan de mannen niet van me afslaan.. Wat een wereld, wat een wereld.. De beide Amerika´s zijn vreemde continenten.
Ze vroegen of we gisteravond nog mee uit gingen, maar we hebben dit aanbod maar afgeslagen. Soof kreeg hele kleine oogjes, dus heb ik haar braaf geescorteerd naar het hotel (na alle wilde taxiverhalen wilde ik haar niet alleen laten gaan).
Het sanitair in het hostel is weliswaar beter dan in Tibet (ik hoef niet meer boven een gat te hurken, wat al een hele verbetering is!), maar verder is het maar een vieze bende (alhoewel dat misschien ook aan vieze hostelbewoners ligt, wie zal het zeggen?). Wel gooien ze wc papier hier overigens niet in de wc, maar in emmertjes naast de wc. Maar mijn grootste ergernis is het slot van de ´badkamer´. Het ding is namelijk zo verroest dat het amper open te krijgen is en dat heb ik gisteren ervaringen: heb serieus 10 minuten staan wrikken aan dat slot voordat het weer openging.. Zweet brak me wel uit, want wat is ´help´ nou in het Spaans? Straks meteen opzoeken!
Lieverds, tot de volgende blog!
Nadat onze ouders ons in Brussel hebben afgezet (gezamenlijk om 5 uur opgestaan, erg prettig!) zijn we eerst naar New York gevlogen. Hadden al wilde verhalen gehoord over de douane daar, maar het viel me alles mee. Ik moest wel alle vingerafdrukken van mijn handen af laten nemen en ik ben op de foto gezet, maar de mensen van Immigration zijn heus wel aardig. Er konden zelfs grapjes vanaf! Een tweede douaneambte was zelfs met me aan het flirten.. Hij zei dat ik zulke mooie ogen had en of hij de zijne met die van mij mocht ruilen.. Vreemde lui, want mijn ogen waren amper zichtbaar door mijn dikke wallen. Slapen in een vliegtuig is namelijk niet echt mijn sterkste kant en over de beenruimte is nu ook niet bepaald naar huis te schrijven, maar we zijn op voedselgebied wel weer erg verwend. Jezus wat krijg je veel eten aan boord van zo´n vliegtuig! Ons stereotiepe beeld van Amerikanen werd weer bevestigd :).
In Miami moesten we nog eventjes een boardingpass regelen voor het tweede deel van de vlucht naar Santa Cruz (we hadden maar een boardingpas tot tussenstop La Paz, omdat ze in Brussel onze passen max. 24 uur van tevoren konden afdrukken (ja, zolang waren we al onderweg). Het kwam er op neer dat we bij de tussenstop allebei een stoel moesten opschuiven en dan kwam het wel goed.
Gelukkig bleek dit niet nodig, want door een technisch mankement besloot de piloot in één keer door te vliegen naar Santa Cruz (incl. alle passagiers die er eigenlijk al in La Paz uit hadden gemoeten), omdat daar meer technici aanwezig waren om de hele ellende te repareren.
Waren dus een uur eerder dan verwacht op de plaats van bestemming!
Eenmaal in Santa Cruz een taxi genomen naar het hostel. Heb met mijn drie woorden Spaans zelfs nog een mooie prijs kunnen afspreken, dus dat viel alweer mee. Van het autoritje werden we spontaan wakker.. Alle verkeersregeltjes die ik me de afgelopen maanden zo eigen heb gemaakt die moet je hier gewoon vergeten. Er staat hier een enkel stoplicht; wat niet werkt of wat men gewoon negeert.. En dus geldt het recht van de dapperste, degene die het hardst toetert en degene die het best om andere auto´s heen kan manoeuvreren. Je leert wel anticiperen, absoluut ;)! Na een hoop gas geven, duwen en veel getoeter kwamen we op de plaats van bestemming: het Jodanga backpackers hostel. Soof is meteen op bed gaan liggen en met haar gezicht plat op de dekens (en wandelschoenen nog aan) in slaap gevallen. Bewonderenswaardig dat ze dat een paar uur heeft volgehouden... Ook gezien de herrie buiten (het hotel werd verbouwd) en het feit dat de kamer net een sauna leek. Na anderhalf uur heb ik haar haar bed uitgeschopt om de stad even in te gaan (en op zoek naar een café om voetbal te kijken!).
Het hostel is op zich nog een aardig eindje lopen van het centrum, Plaza 24 de Septiembre waar ´het´ allemaal gebeurt. Alleen ben ik er nog niet zo goed achter wat ´het´ is (naast in de zon zitten en eten&drinken). Ook de wandeltocht was weer een hele belevenis. Zebrapaden zijn puur versiering van het wegdek. Oversteken betekent heel lang wachten of gewoon tussen de auto´s door rennen en bidden dat je heelhuids aan de overkant komt. Heel erg avontuurlijk! Iedereen in Nederland is straks gewaarschuwd als ik weer ga autorijden...
Op het plein (plaza is plein in het Spaans.. JAAA ik kan al Spaans!) lekker in het zonnetje gezeten en foto´s van de enige bezienswaardigheid in Santa Cruz gemaakt... En toen op naar de Irish Pub, want op een grote poster stond dat Nederland-Kameroen hier zou worden uitgezonden!
Groot was de teleurstelling toen we in plaats van ´onze´ mannen een aantal spleetogen op tv zagen verschijnen... Na wat navraag van andere Nederlanders bleek dat NL-Kameroen niet ´belangrijk´ genoeg was, dus dat die wedstrijd na deze zou worden uitgezonden... We zijn dus maar lekker in de pub blijven zitten en hebben onze eerste goedkope Boliviaanse biertjes besteld (maar 1 euro!).
Toen de wedstrijd begon zijn we bij Puck uit NL en ´Foxy´ uit Ierland gaan zitten. De wedstrijd was wat minder spannend, omdat we de uitslag inmiddels al wisten, maar we hebben erg gezellig samen biertjes gedronken en gekletst. We hebben ook nog wat tips gekregen van doorgewinterde reizigers, want Puck is geloof ik al 5,5 maand onderweg en Foxy nog veel langer. Zo weten we dat je niet zomaar in elke taxi moet stappen (en dat je het best om een taxi kan bellen) en dat we nooit in het donker over straat mogen lopen.
Op een gegeven moment kwam één van de obers naar me toe en hij brabbelde iets in het Spaans. Kon er geen touw aan vastknopen, dus de hulp van Puck in geroepen die vloeiend Spaans spreekt. Een oudere man (ong. 65) aan het tafeltje naast ons bleek me wel te zien zitten en hij wilde iets te drinken voor me kopen.. Ja hoor.. In Nederland kan ik me optutten wat ik wil en niemand kijkt naar me om, en hier loop ik stinkend en met dikke wallen rond en ik kan de mannen niet van me afslaan.. Wat een wereld, wat een wereld.. De beide Amerika´s zijn vreemde continenten.
Ze vroegen of we gisteravond nog mee uit gingen, maar we hebben dit aanbod maar afgeslagen. Soof kreeg hele kleine oogjes, dus heb ik haar braaf geescorteerd naar het hotel (na alle wilde taxiverhalen wilde ik haar niet alleen laten gaan).
Het sanitair in het hostel is weliswaar beter dan in Tibet (ik hoef niet meer boven een gat te hurken, wat al een hele verbetering is!), maar verder is het maar een vieze bende (alhoewel dat misschien ook aan vieze hostelbewoners ligt, wie zal het zeggen?). Wel gooien ze wc papier hier overigens niet in de wc, maar in emmertjes naast de wc. Maar mijn grootste ergernis is het slot van de ´badkamer´. Het ding is namelijk zo verroest dat het amper open te krijgen is en dat heb ik gisteren ervaringen: heb serieus 10 minuten staan wrikken aan dat slot voordat het weer openging.. Zweet brak me wel uit, want wat is ´help´ nou in het Spaans? Straks meteen opzoeken!
Lieverds, tot de volgende blog!
-
25 Juni 2010 - 13:16
Manon:
Hola senorita,
Heerlijk lang verhaal weer en ook lekker snel!
Sjans heb je hier in NL ook genoeg, maar daar zijn ze misschien wat minder direct om naar je toe te komen en het je te vertellen ;)!
Vind het toch weer een raar idee dat je daar aan de andere kant van de wereld zit, maar hoop dat je weer net zo'n geweldige vakantie zal hebben als de vorige :)
En net zoveel schrijft als de vorige!
Adioszszszsz -
25 Juni 2010 - 13:17
Floor:
Haaa Kirsten,
Allereerst sorry dat ik de avond voor je vertrek nog zo laat smste, ik hoop niet dat ik je wakker gemaakt heb (ik had niet door dat het al zo laat was en ik was even vergeten dat je zo vroeg op moest!)
Je verhaal klinkt weer spannend, ben benieuwd wat je nog meer gaat beleven :D.
'Help!' in het Spaans was geloof ik iets van 'socorro!' ;)
Maar misschien als je gewoon hard was gaan gillen dat er ook wel iemand gekomen was :P.
Have fun x -
25 Juni 2010 - 13:20
Marike:
Yes jullie zijn nog helemaal heel:) 1e avontuur alweer gehad dus! Nog heel heel erg veel plezier id toekomst! Wens je het allerbeste meid! Mis je nu al haha! Liefs! -
25 Juni 2010 - 13:41
Niels Aarts:
Ik had het HEEEEEEL knap gevonden als de wc's daar nog slechter zouden zijn dan de wc's die we in Tibet en omstreken zijn tegengekomen...
Veel plezier en ik ga je verhalen wel weer volgen! -
25 Juni 2010 - 14:18
Christel Van Dael:
Hee Kirsten!
Aah nu ik je verhaal zo lees gaat het weer zóó kriebelen om zsm ook weer naar het buitenland te gaan!! Alleen de financiële belemmeringen nog ;)..
Geniet ervan daar en ik kijk uit naar het lezen van je ervaringen!!
xx Christel -
25 Juni 2010 - 14:28
Mama:
Ik geniet weer van jouw verhalen. Het lijkt net een beetje of ik "er bij ben". Ik overweeg bijna om ook een blackberry aan te schaffen, dan kan ik op elk moment jouw berichten nalezen. Ik sluit me bij Manon aan: fijn dat je weer zo uitgebreid verhaalt. Geniet ervan (alhoewel ik blij ben dat je goed lijkt te luisteren naar goede adviezen van meer ervaren reizigerd aldaar). Gaan jullie morgen naar Saimapata? xxxx -
25 Juni 2010 - 16:56
Papa:
Hi Scharreltje,
Ik ben blij te horen dat alles goed is gegaan. Je verhaal is weer enthousiast en de energie straalt er vanaf. Geniet met vole teugen van je vakantie, want je hebt het verdiend. By the way, ik moet zelf ook weer een verre reis maken, in week 29 moet naar India. Dit is voor mij geen fun, maar een en al ellende!
Love U
Papa -
25 Juni 2010 - 21:26
Lilian:
Jaaaa hoor! Ze is er na dagen, weken, wat zeg ik, MAANDEN aftellen :D
Geniet ervan, dan geniet ik van je verhalen!
Groetjes,
Lilian -
26 Juni 2010 - 10:53
Paul:
Hasta la vista Kirsten.
Je maakt er weer een mooi verhaal van Kirst!
Ingrid heeft meegelezen en ze zou zo met je willen ruilen (haha)
We kijken uit naar de volgende!
Geniet ervan!!
PS we krijgen een hittegolf in NL, volgende week wordt het 33 grd! -
26 Juni 2010 - 14:10
Sander:
Ola guapa,
Nja tot zover mijn spaans. Het klinkt weer alsof je het daar prima gaat overleven ;) Die ogen, blijven je toch achtervolgen he..
Geniet van je tijd daar, want het is weer voorbij voor dat je het weet.. (hoor mij praten met mijn buitenlandse reis ervaring =) )
Xxx -
26 Juni 2010 - 21:37
Michel:
hoi kirst
leuk om je verhaal weer te lezen vanaf de andere kant van de wereld geniet ervan en ik ga je verhalen weer met veel plezier lezen
groetjes michel -
27 Juni 2010 - 17:27
Deborah:
..Stinkend & dikke wallen, tis met net wat je met elkaar afspreekt wat mooi is. Maar ja, een blonde schoonheid in zo'n land trekt aan. In NL is het warm, dus stinken we dalijk met zijn allen. Probleem weer opgelost, met stinkers onder elkaar. Alleen onze badkamers zijn iets gemakkelijker toegankelijker en je kan er ook weer uit. Volgens vertalen.nl: help = Ayuda. En voor griezels: desaparecer arrastrarse =
Ga weg engerd. liefs & veel plezier!
-
28 Juni 2010 - 08:16
Yeshe:
Hahahahahaha, dat is eigenlijk het enige wat ik wil zeggen. En arme soof, volgens mij een cultuur en temperatuur shock... Liefs!!! -
29 Juni 2010 - 10:39
Timtim:
Volgens mij heb ik de laatste keer dat ik je gezien heb nog allemaal drankjes voor je gekocht. tsssss.
Is foxy een meisje?? waarom heet ze foxy?? en puck..is dat een cavia??
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
