Contrasterend Tibet
Door: Kirsten
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
19 Juli 2009 | Nederland, Amsterdam
We zijn gisteravond tijdens ons dagelijkse drankje tot de conclusie gekomen dat we het hotel superstom vinden. We waren de enige buitenlanders in het hotel, we kunnen er op geen enkele normale manier iets drinken, want we zijn de enigen en worden dus weggekeken en we mogen niet vrij rond lopen.
Vanmorgen dus een stel vieze kleffe broodjes gehaald bij de supermarkt (na een half broodje had ik wel weer genoeg) en toen tegen onze gids gezegd dat we naar een leukere plek wilden. Heeft ze meteen geregeld en nu typ ik dit mailtje om de hoek van het grote marktplein met de oudste tempel van Tibet en 's avonds mogen we 'vrij' de straat op.
Omdat onze gids redelijk veel vertelt, zal ik jullie ook wat wetenswaardigheden vertellen (zover ik ze onthouden heb dan).
Vanmorgen zijn we naar de Jokhang Temple geweest. Deze is in het midden van de 7e eeuw gebouwd en is de oudste tempel van Tibet. Het verhaal gaat dat de tempel op een meer gebouwd is. Een koning wilde een tempel/huis bouwen voor zijn Chinese en Nepalese vrouw (doet ie goed!} en op een dag liet hij zijn ring in het meer vallen. Het meer verdween (snap daarom ook niet dat de tempel OP een meer gebouwd kan zijn, maar goed..) en kwam er een witte stupa omhoog (soort tempel) hieromheen is de Jokhang tempel toen gebouwd.
Hier overigens geleerd dat het boeddhistische geloof zeer ingewikkeld in elkaar zit. Je hebt zo'n 1000 boeddha's en ook 4 (geloof ik) verschillende sektes, waar weer andere boeddha's bij horen, maar leden van bepaalde sektes bidden ook weer tot boeddha's van de andere sektes... Men bidt tegenwoordig tot de Present Buddha en over een eeuw naar de Future Buddha (die dan denk ik de Present Buddha wordt?). Ook heb je vrouwelijke, mannelijke en compassionate boeddha's. De monniken lopen hier met mobieltjes, camera's en sportschoenen; leuk contrast!
Hierna hebben we rondgelopen over Barkor Square. Heel groot gezellig plein waar alle boeddhistische Tibetanen bidden (ze gaan tussen de 500 en 1000 keer achter elkaar op hun knieen; op de zelfde plek of in een ronde om de tempel heen).
Ook geoefend in afdingen (ik ben er niet zo heel erg goed in, want zoveel kost het allemaal niet en ik vind het een beetje sneu dat ik als rijke westerling geen 50 cent extra wil neertellen) en een aantal leuke souvenirs gekocht :).
's Middags naar het Potala Palace geweest; ook wel Red Palace of Winter Palace genoemd. De eerste variant omdat het gebouwd is op een rode rots, de tweede naam omdat de Dalai Lama's hier in de winter verbleven. We moesten eerst belachelijk veel trappen oplopen, wat met name Roeline en mij nogal wat moeite heeft gekost (door de hoogte raak je zo erg buiten adem dat je na 10 treden alweer uit moet rusten). Had toch gedacht dat ik inmiddels wel getraind moest zijn na de hele tijd trap lopen naar mn kamertje op de ASW!
Binnen is een overdaad aan goud, diamanten en ander kostbaar spul. Erg mooi, maar het geeft ook een beetje een dubbel gevoel. De Dalai Lama woont er niet eens meer (al meer dan 30 jaar in India omdat hij verbannen is) en buiten het paleis zijn de mensen arm. Als ze al die kostbaarheden uit het paleis zouden halen, zou je denk ik een groot deel van het armoede probleem hier op kunnen lossen.
Binnen lopen veel Chinese militairen, dus ik denk dat het inmiddels in handen is van de Chinese overheid, zodat ze de Tibetanen een beetje in de gaten kunnen houden.
Waar we wel achterkwamen is dat de gids een andere reisplanning heeft dan de reisplanning die we zelf van het hostel hadden gekregen. Ze heeft echter een beetje voor ons rondgebeld, dus nu wordt haar (en ons) programma een beetje omgegooid.
Wat overigens ook wel grappig is zijn de gebedsmolens hier. Er staan er een hele hoop achter elkaar en middels gebedskralen, waar er 109 aan zitten, weten de boeddhisten hoe vaak ze het gebed moeten uitspreken.
Straks een hapje eten (ik ga de Tibetaanse keuken denk ik eens uitproberen) en daarna nog wat foto's maken op Barkor Square, want dat schijnt super gaaf te zijn 's nachts.
Tot snel!
Vanmorgen dus een stel vieze kleffe broodjes gehaald bij de supermarkt (na een half broodje had ik wel weer genoeg) en toen tegen onze gids gezegd dat we naar een leukere plek wilden. Heeft ze meteen geregeld en nu typ ik dit mailtje om de hoek van het grote marktplein met de oudste tempel van Tibet en 's avonds mogen we 'vrij' de straat op.
Omdat onze gids redelijk veel vertelt, zal ik jullie ook wat wetenswaardigheden vertellen (zover ik ze onthouden heb dan).
Vanmorgen zijn we naar de Jokhang Temple geweest. Deze is in het midden van de 7e eeuw gebouwd en is de oudste tempel van Tibet. Het verhaal gaat dat de tempel op een meer gebouwd is. Een koning wilde een tempel/huis bouwen voor zijn Chinese en Nepalese vrouw (doet ie goed!} en op een dag liet hij zijn ring in het meer vallen. Het meer verdween (snap daarom ook niet dat de tempel OP een meer gebouwd kan zijn, maar goed..) en kwam er een witte stupa omhoog (soort tempel) hieromheen is de Jokhang tempel toen gebouwd.
Hier overigens geleerd dat het boeddhistische geloof zeer ingewikkeld in elkaar zit. Je hebt zo'n 1000 boeddha's en ook 4 (geloof ik) verschillende sektes, waar weer andere boeddha's bij horen, maar leden van bepaalde sektes bidden ook weer tot boeddha's van de andere sektes... Men bidt tegenwoordig tot de Present Buddha en over een eeuw naar de Future Buddha (die dan denk ik de Present Buddha wordt?). Ook heb je vrouwelijke, mannelijke en compassionate boeddha's. De monniken lopen hier met mobieltjes, camera's en sportschoenen; leuk contrast!
Hierna hebben we rondgelopen over Barkor Square. Heel groot gezellig plein waar alle boeddhistische Tibetanen bidden (ze gaan tussen de 500 en 1000 keer achter elkaar op hun knieen; op de zelfde plek of in een ronde om de tempel heen).
Ook geoefend in afdingen (ik ben er niet zo heel erg goed in, want zoveel kost het allemaal niet en ik vind het een beetje sneu dat ik als rijke westerling geen 50 cent extra wil neertellen) en een aantal leuke souvenirs gekocht :).
's Middags naar het Potala Palace geweest; ook wel Red Palace of Winter Palace genoemd. De eerste variant omdat het gebouwd is op een rode rots, de tweede naam omdat de Dalai Lama's hier in de winter verbleven. We moesten eerst belachelijk veel trappen oplopen, wat met name Roeline en mij nogal wat moeite heeft gekost (door de hoogte raak je zo erg buiten adem dat je na 10 treden alweer uit moet rusten). Had toch gedacht dat ik inmiddels wel getraind moest zijn na de hele tijd trap lopen naar mn kamertje op de ASW!
Binnen is een overdaad aan goud, diamanten en ander kostbaar spul. Erg mooi, maar het geeft ook een beetje een dubbel gevoel. De Dalai Lama woont er niet eens meer (al meer dan 30 jaar in India omdat hij verbannen is) en buiten het paleis zijn de mensen arm. Als ze al die kostbaarheden uit het paleis zouden halen, zou je denk ik een groot deel van het armoede probleem hier op kunnen lossen.
Binnen lopen veel Chinese militairen, dus ik denk dat het inmiddels in handen is van de Chinese overheid, zodat ze de Tibetanen een beetje in de gaten kunnen houden.
Waar we wel achterkwamen is dat de gids een andere reisplanning heeft dan de reisplanning die we zelf van het hostel hadden gekregen. Ze heeft echter een beetje voor ons rondgebeld, dus nu wordt haar (en ons) programma een beetje omgegooid.
Wat overigens ook wel grappig is zijn de gebedsmolens hier. Er staan er een hele hoop achter elkaar en middels gebedskralen, waar er 109 aan zitten, weten de boeddhisten hoe vaak ze het gebed moeten uitspreken.
Straks een hapje eten (ik ga de Tibetaanse keuken denk ik eens uitproberen) en daarna nog wat foto's maken op Barkor Square, want dat schijnt super gaaf te zijn 's nachts.
Tot snel!
-
19 Juli 2009 - 11:17
Mama:
Ik vind dat je behoorlijk goed onthoudt wat zo'n gids even vertelt. Ik geloof niet dat me dit zo gedetailleerd zou zijn bijgebleven (maar ik ben dan ook al middelbaar). Begrijp ik nu goed dat de gids jullie in een ander hotel heeft ondergebracht? Ben benieuwd wat er voor morgen op stapel staat. xxx Have fun en succes met het herstel van jouw conditie. -
19 Juli 2009 - 12:57
Paul:
Je hebt in Lhasa maar 68% zuurstof in de lucht tov zeeniveau (bron wikipedia) dus vandaar dat je snel buiten adem bent. Daar ga je mee ik overigens wel langzaam aan wennen.
Veel plezier daar verder! -
19 Juli 2009 - 13:07
Je Zusje:
hi skattie ;)
Extrema was super ongeloofelijk heerlijk !
Ik heb Anouk & Wouter niet gezien, wel onze neef Ruud ;) ..
Ik vind het leuk dat je zoveel van je laat horen, na een dagje extrema loop ik alweer 2 blogs achter haha en wat een verhalen !
Ik lees trouw !
Kusje van je zusje -
19 Juli 2009 - 14:06
Mirjam:
Leuk dat je gids open staat voor aanpassen van t originele reisplan waardoor het leuker/beter is. -
19 Juli 2009 - 21:31
Michel:
je kan mooi vertelen over wat je allemaal meemaakt erg interesant om te lezen ben ook benieuwd naar de foto's die je aan het maken ben tot de volgende keer ben benieuwd naar je volgende verhaal gr. michel xx -
23 Juli 2009 - 10:31
Tim:
Vet hoor. Klinkt allemaal heel vet. Al hoor ik hier en daar toch al wat geklaag, maar ach na een paar duizend trappen mag je ook wel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
