Weer een tempeldag!

Allereerst voor oom Paul; het verschil tussen een Panchen Lama en Dalai Lama zit puur in rang. De Panchen Lama staat onder de Dalai Lama. Daaronder staan weer de 'abten' van de monasteries en daaronder de monniken.
Zo, hebben jullie ook weer wat geleerd!

Gistermiddag heb ik in mn eentje een rondje om Barkor Square gelopen; de jongens waren al wat langer weg en Roeline was wat moe, dus die wilde liever op de hotelkamer blijven. (Hotel heet overigens Snowland, mams ;) ) Heb weer wat geoefend in mn afding capaciteiten en toen weer richting hotel gegaan. 's Avonds heb ik met Niels en Johan momo's gegeten (Tibetaans gerecht; het is een soort deeg met daarin groente of vlees); erg lekker! We zijn 's avonds niet meer naar Potala Palace geweest, want Niels had last van zijn darmen en Roeline was nog niet echt in the mood, dus dat doen we waarschijnlijk vanavond.

Na het eten hebben Johan en ik nog een rondje gelopen door de stad en toen hebben we in het hotel wat koude Lhasa biertjes gekocht (670 ml flesjes geloof ik, maar wel maar ongeveer 3 % alcohol). We zijn op de trap van het hotel gaan zitten en hebben samen met Niels wat gekletst. Op een gegeven moment kwam er ook een klein Chinees meisje langs die we de high five hebben geleerd en een variant op papegaaitje leef je nog. Ze begon ook nog allemaal in het Chinees te brabbelen, maar daar konden we niet zo veel van maken. Wel was het het zoveelste schattige kindje dat ik wel in mn backpack mee naar huis wilde nemen! Zonder mensen te beledigen; de kindjes zijn hier zoveel schattiger!
Ook kwamen er op een gegeven moment een aantal monniken voorbij, waar we een paar woorden mee hebben gewisseld (spraken beter Engels dan de gemiddelde Tibetaan hier). Je voelt je best wel opgelaten als je dan met een enorme fles bier voor je neus zit. Monniken mogen namelijk geen alcohol drinken. Alleen de 'beschermers' van de boeddha's mogen het (het zijn gewoon beelden, maar goed dat is het geloof hier; overal zijn offers in de vorm van thee en melk, maar bij de beschermers wordt ook alcohol geofferd). De monniken sliepen ook in ons hotel. Je hebt hier tig kloosters, maar toch slapen die monniken in een hotel. Snap jij het, dan snap ik het!

Vanmorgen de wekker gezet, maar met mn slaperige hoofd verkeerd, waardoor we om kwart over 9 wakker schrokken, terwijl we om half 10 klaar moesten zijn om te vertrekken. Snel onze kleren aangetrokken en naar beneden gesjeesd, zodat we precies om half 10 in de bus zaten.. Moesten we NOG op de jongens wachten! (Terwijl zij gewoon om kwart over 8 op waren gestaan) Bij een supermarkt hebben we wat mariabiscuitjes gekocht; dat was me het ontbijt wel!

Daarna zijn we doorgereden naar Norbulingka; het zomerpaleis van de Dalai Lama. In het Tibetaans betekent Norbulingka 'Jewel Park'. Het is gebouwd in 1755 in opdracht van de 7e Dalai Lama.
Ter plekke hebben we o.a. de badkamer (vreemd genoeg hier geen Chinese w.c. in de vorm van een gat in de grond...) en de slaapkamer van de Dalai Lama mogen bewonderen. Helaas geen foto's, want ook hier was dat (net als in veel andere kloosters) verboden of je moet er geld voor neerleggen. De entree voor Tibetanen is een luttele 3 yuan (zo'n 30 cent), maar toeristen moeten er 60 betalen! Lekker eerlijk verdeeld ;) . De paleizen liggen in een heel groot, mooi park. Tot een vijftigtal jaar geleden mochten er nooit Tibetanen komen, omdat de Dalai Lama er toen nog woonde. Alleen op de dag van een bepaald festival mochten ze er picknicken en dansen.
Onze gids gaat helaas als een speer door het park heen, dus we stonden na 3 kwartier weer buiten. Om 11.15 dus weer bij ons hotel gedropt en toen op onze kamers maar een boekje gelezen en geluncht.

Om drie uur werden we weer opgehaald om naar Sera Monastery te gaan. Na Drepung het grootste klooster van de Gelugpa sekte in Lhasa. Vroeger woonden hier 5000 monniken, maar na de aanvallen van de Chinezen is dit gereduceerd tot 600. We zijn hier eerst de grote kapel gaan bekijken, waar een beschermer staat met een paardenhoofd. Als kinderen/baby's niet goed kunnen slapen, worden ze meegenomen naar dit beeld, zodat hun nachtrust wordt verbeterd. Al die kids lopen dan ook met zwarte strepen op hun hoofd, zodat je direct kan zien wie een huilbaby is en wie niet! Na het bekijken van de grote kapel zijn we naar de debatterende monniken gaan kijken. Je verstaat er geen bal van, maar blijkbaar gaat het over religie. Roeline vond het een beetje op hints lijken, want ze maken vreemde gebaren. Ik heb er een aantal mooie foto's en filmpjes van gemaakt, maar dat komt wel als ik thuis ben, want de computers hier werken niet echt mee.
De gids vertelde ons dat als je eenmaal de keuze hebt gemaakt monnik te willen worden, je dat je hele leven zou blijven. Er zaten een aantal 15 jarige guppen tussen de monniken en ik vraag me echt af of je dan al de keuze kan maken of je je hele leven aan je geloof wilt wijden. Misschien vinden ze de pijen er wel supercool uit zien en wordt de beslissing alleen maar op grond daarvan genomen. Beetje jammer dat je dan tot je dood in een klooster moet rondhangen. Het mag overigens niet als je enigst kind bent. Maargoed, misschien ben ik wel te nuchter en te ongelovig voor dit soort dingen.

De Tibetanen zijn hier trouwens wel verrekte schattig en lief. Terwijl de Chinezen je boos en chagerijnig aan keken, zwaaien en lachen de Tibetanen lief naar je en vinden ze het ook niet erg als je een foto van ze maakt.

Vanavond gaan we een 3e poging wagen om Potala Palace bij nacht te fotograferen en morgen gaan we naar een groot klooster wat ruim een kilometer hoger ligt dan Lhasa. Zal me weer een potje hijgen worden, maar wellicht slaan we een aantal bussen zuurstof in (want die zijn hier gewoon te koop voor het achterlijke bedrag van twee euro; kom op man in Nederland is dit potverdorie gratis!) en gaan we gewapend met veel water en hoogteziektepillen naar boven!

Morgen hopelijk meer :) !